<Piece żeliwne, Piece kaflowe, Popielniki, Rury, Kafle, Kominy, Ogrzewanie powietrza, Węgiel, , Drzwiczki żeliwne do wędzarni,piecowe, Kratki żeliwne>

**********************************************************************************************************************************************

Piece opalane drewnem były bardziej trwałe od opalanych węglem ,ze względu na niższą temperaturę wewnątrz i lepsze spalanie.Jednak i jedne i drugie wymagały przestawienia- rozebrania i postawienia od nowa( z tych samych kafli o ile były w dobrej kondycji ) ,wymiary rusztów, drutów ze sklepienia, z powodu dużej atmosfery sprzyjającej korozji. również  podczas całej eksploatacji piec mógł ulec wszelkiego rodzaju uszkodzeniom. Najgorszą rzeczą były odwarstwienia szkliwa z kafli,popękanie od gorąca lub też wykruszanie. Cierpiała na tym estetyka pieca, trwałość,szczelność i możliwość wydostawania się czadu,a ratunek dla pieca jest jego przestawienie  oraz wymiana uszkodzonych kafli.Z chwilą gdy  w piecach a był to XIX wiek palono węglem wnętrze pieca z zasady budowano kanały sprawiające że spaliny dość długo pozostawały w piecu a przy tym więcej oddawały ciepła . Sprawność tych pieców była w granicach 65-75 % ,podczas gdy kominków około 30 %.. Wszystkie kanały  mierzone  w metrach miały nawet 7 do 10 mb. Niestety przy tych długościach osadzały się sadze powodując hamowanie swobodnego przepływu powietrza.Ale i na to znaleziono sposób,mianowicie montowano w piecach tzw wyczystki z metalu, gdzie po sezonie była możliwość wyczyszczenia komina.Usytuowanie pieca w narożniku pokoju czyniło niewidocznymi jego dwie ścianki,a zatem można było budować je z kafli nieszkliwionych oczywiście  co czyniło piec tańszym. Przy piecu nie można było stawiać żadnych sprzętów drewnianych np mebli z uwagi na możliwość zniszczenia lub wręcz zapalenia się. Jeżeli piec stał przy drzwiach zapewniał wówczas odstęp od materiałów palnych  i również przewietrzał pokój.          Typowy piec zaopatrzony jest w  trzy otwory  spełniające różne funkcje a to : otwór do wkładania opału,otwór dostarczający świeżego powietrza wraz  z tlenem oraz otwór którym odprowadzane są  spaliny.Do chwili kiedy zaczęto używać  węgla jako paliwa używano drewna  oraz torfu. Za najlepsze  a zatem najwydajniejsze uważano dawniej drewno bukowe, dębowe, dalej brzozowe sosnowe a na końcu torf.Zaletą drewna liściastego jest że nie iskrzy co zmniejsza możliwość pożaru, drewno nie układa się aż tak ściśle jak węgiel a więc do wystarczającego napowietrzenia wystarczała czeluść a ze względu iż przy spalaniu drewna powstaje zaledwie  około 1 % popiołu, nie było przymusu usuwania go podczas procesu palenia. ***** c d n ****